Bu 6 belirti karaciğer yağlanmasını gösteriyor
Seher Alp
2 min read
Karaciğerin en yaygın hastalıklarından biri yağlı karaciğer hastalığıdır. Etkilenenlerin birçok aşırı kiloludur ve sıklıkla diyabet geliştirir. Yağlı karaciğer (steatoz), karaciğer hücrelerinde küçük yağ damlacıklarının ortaya çıktığı, yani çok fazla yağ biriktiği çok yaygın bir durumdur.
Sağlıklı bir karaciğer de yağ içerir, fakat sadece küçük miktarlardadadır. Ölçüsü karaciğer yükünün yüzde 5-10’una ulaştığında sorun haline gelir. Bu sorun ekseriyetle karaciğer enzimlerinin yükselmesine ve kan trigliserit ölçüsünün artmasına neden olur.
Yağlı karaciğer, toksik hususlardan (örneğin çok alkol tüketimi, kimi ilaçlar, östrojen tedavisi vb.), fazla kilo, tip 2 diyabet, metabolik sendrom ve kimi az hastalıklardan kaynaklanabilir.
Karaciğerde çok yağ birikmesi nedeniyle karaciğer hücreleri daima tahrip olur ve yapısı değişir. Karaciğer enzim bedelleri referans aralığının dışına kayar. Bu durum karaciğer kanserine yol açabilir.
Karaciğer yağlanması belirtileri
Karaciğer yağlanması bilhassa birinci kademelerde özel olarak hiçbir belirtiye neden olmaz. Lakin aşağıdaki karakteristik olmayan şikayetler ortaya çıkabilir:
– İştah kaybı,
– Karın ağrısı (sağ taraf),
– Tükenmişlik,
– Yüksek karaciğer enzimleri,
– Şişkinlik
– Sarılık (geç evre).
Yaşam stili değişiklikleri ile tedavi edilebiliyor
Karaciğer yağlanmasının tedavisi öncelikle uygun bir hayat şeklini takip etmek ve kök nedeni ortadan kaldırmaktır. Fazla kilolardan kurtulmak, tertipli antrenman ve tam tahıllı unlu mamüllerden, şekerden, alkolden, yağlı etlerden uzak durmak değerlidir. Bazen tıbbi bir destek gerekli olabilir, lakin bunlar temel olarak durumun gelişmesine yol açan altta yatan hastalığın tedavisi içindir. Karaciğerin işleyişi geri dönüşü olmayan bir hasara uğramışsa, karaciğer nakli gerekli olabilir.
Yağlı karaciğer başlangıçta hiçbir belirtiye neden olmadığı için ekseriyetle tesadüfen keşfedilir. Diğer nedenlerle yapılan bir karın ultrasonu sırasında sorun ortaya çıkabilir. Karaciğer yağlanması açısından daha yüksek risk kümesine ilişkin olanlarda (örn. diyabetik), ultrason taramaları tertipli olarak yapılmalıdır.
